Nanneri

The Nanneri (நன்னெறி) contains forty stanzas (Venpaas) in Tamil written by Siva Prakasar to cultivate the human beings.

'Nanneri' is compiled as four – four lines, which is termed as 'Venpa" as per the Thamizh grammar.

Siva prakasar, a Tamil Phiolospher, Sage, Poet lived at the end of 17th century.He is also called as ‘Siva anuputhi selvar, ‘Karpanai Kalangiyam’, ‘Thurai mangalam Sivaprakasar’ for the benefit of the human beings. Sivaprakasa swamigal, a Shaiva Siddhanta. contributed more than Thirty four books for the Thamizh Literature.

These poems are particularly written for the sake of human beings to cultivate them. It is a collection of venpaas, which preach about the noble qualities, which man should have to follow to lead a thorough life.

Each Venpa of Nanneri is generally named by the first few words of the poem. These are given first and a translation into verse given then:-

நன்னெறி வெண்பா நாற்பதும் வருமே.

will bring forth the forty poems of Nannery

என்றும் முகமன் இயம்பா தவர்கண்ணும்
சென்று பொருள்கொடுப்போர் தீதற்றோர் – துன்றுசுவை
பூவிற் பொலிகுழலாய் பூங்கை புகழவோ
நாவிற் குதவும் நயந்து?

Even to those who had never met them before.
For, does the hand that carry food to the mouth
expect it to be praised by the tongue?

மாசற்ற நெஞ்சுடையார் வன்சொலினிது ஏனையவர்
பேசுற்ற இன்சொல் பிறிதென்க – ஈசற்கு
நல்லோன் எறிசிலையோ நன்னுதால் ஓண்கருப்பு
வில்லோன் மலரோ விருப்பு.

But even the pleasant words by men of ill-will turn sour.
For the stone aimed at the Lord with love turned into flowers,
While the flower aimed at the Lord by Kaman was rejected.

தங்கட்கு உதவிலர்கைத் தாமொன்று கொள்ளினவர்
தங்கட்கு உரியவரால் தாங்கொள்க – தங்கநெடுங்
குன்றினால் செய்தனைய கொங்காய் ஆவின்பால்
கன்றினால் கொள்ப கறந்து.

...
Wikipedia